Gesprek met docent Frédéric Debaste
Ik ben docent aan de polytechnische school en aan de interfacultaire school voor bio-ingenieurs van de ULB. Ik geef les over alles wat te maken heeft met procestechniek. Hierbij wordt de overstap gemaakt van een bewerking op kleine schaal naar grote schaal, zoals bij de waterbehandeling waar de bio-ingenieurs aan werkten voor de Mødüll 2.0. Het idee binnen dit project is te onderzoeken of het gebouw onafhankelijk kan zijn voor water door regenwater om te zetten in drinkwater. We vragen ons dus af welke capaciteit de structuur moet hebben om binnen een dergelijk systeem aan onze behoeften te voldoen.
WAAROM BESLOOT U UW STUDENTEN AAN DIT PROJECT TE LATEN MEEWERKEN?
De studenten bio-ingenieur moeten in het 3e jaar verplicht een project uitvoeren. Het doel hiervan is hen aan te sporen tot een wetenschappelijk initiatief in een multidisciplinair kader. Dit project kwam in een stadium waarin zij over een zeer degelijke basis- en theoretische kennis beschikten, maar heel weinig praktijkervaring hadden. Een van de elementen die mij overtuigde dit project voor te stellen aan een groep, was dat zij het heel het jaar door zouden kunnen volgen. Bovendien was ook de interdisciplinaire dimensie zeer aanwezig, wat hun ervaring nog veel verrijkender kon maken. Maar het project interesseerde me over het algemeen door zijn vernieuwende aanpak van het gebouw en het beheer van de waterstromen.
“Het project brengt de bio-ingenieurs in contact met andere studenten en dwingt hen zo tot een bredere en zeer verrijkende interdisciplinaire samenwerking”
Het sterkte aspect van dit project was dat het verschillende disciplines samenbracht rond één doel, vooral omdat ze later in hun beroep ook met deze interdisciplinaire samenwerking zullen te maken krijgen. Het is lastig dit soort contacten gewoon in de lessen te organiseren. Wanneer er iemand met een project komt waarop wij kunnen aanpikken, is dat wel haalbaar en geeft dat mooie resultaten.
ZIET U EEN EVOLUTIE VAN UW STUDENTEN IN HUN TECHNISCHE VAARDIGHEDEN EN HUN BESSLISSINGSCAPACITEITEN ?
Ja onmiskenbaar! Aanvankelijk hadden de studenten slechts een algemene kennis over de materie. De groep vertrok echter met voldoende praktisch gezond verstand en slaagde erin zich de zaken concreet eigen te maken. De technieken die zij leerden, lagen in het verlengde van wat zij hadden gestudeerd, maar meestal worden deze zaken nooit in de praktijk gebracht. Andere technieken maken wel deel uit van de opleiding bio-ingenieur, maar komen pas in de master aan bod. Dit geldt bijvoorbeeld voor de filtering en het drinkbaar maken van water. De studenten stelden in het kader van het project membraantechnieken voor die in de opleiding wel aan bod komen, maar die we in de praktijk niet vaak zien.
“Ik zie het project vooral als een begin. Het is een eerste samenwerking met het BRC en de architecten die hopelijk nog vele jaren mag duren”